- zaryczeć
- [заричечь]
v.dkзаревіти, заревти
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
zaryczeć
Look at other dictionaries:
zaryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaryczećczę, zaryczećczy, zaryczećczał, zaryczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: wydać donośny przeciągły głos, ryk; też: zacząć ryczeć; wydać głos… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaryczeć — dk VIIb, zaryczećczę, zaryczećczysz, zaryczećrycz, zaryczećczał 1. «o niektórych zwierzętach: wydać ryk» Krowa głośno zaryczała. przen. «zabrzmieć bardzo głośno; zahuczeć» Zaryczały silniki samolotu. Zaryczały syreny alarmowe. 2. pot. «wrzasnąć,… … Słownik języka polskiego
za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
